In de pers
Schrijven is de zin die ik aan mijn leven geef
Het is nooit te laat om met iets nieuws te beginnen, is het motto van Christine Van den Hove. Verhalen schrijven heeft ze altijd gedaan, maar nadat ze rond haar zestigste tot haar eigen verbazing twee romans de wereld instuurde, begon ook de poëzie te stromen. Een nieuw metier om haar tanden in te zetten. Gelukkig zijn er zowel in Nederland als in Vlaanderen steengoede dichters die het haar hebben voorgedaan; op hun schouders durft zij te staan.
Schrijven is de zin die ik aan mijn leven geef
Het is nooit te laat om met iets nieuws te beginnen, is het motto van Christine Van den Hove. Verhalen schrijven heeft ze altijd gedaan, maar nadat ze rond haar zestigste tot haar eigen verbazing twee romans de wereld instuurde, begon ook de poëzie te stromen. Een nieuw metier om haar tanden in te zetten. Gelukkig zijn er zowel in Nederland als in Vlaanderen steengoede dichters die het haar hebben voorgedaan; op hun schouders durft zij te staan.
Het is nooit te laat om aan iets nieuws te beginnen
In de literaire wereld is Christine Van den Hove, auteur van 'Het huwelijk' een laatbloeier: ze debuteerde op haar 62ste. Ondanks deze late start geniet ze met volle teugen van het schrijverschap. In een stil dorpje in de Franse Pyreneeën werkt ze momenteel aan haar derde roman.
Het is nooit te laat om aan iets nieuws te beginnen
In de literaire wereld is Christine Van den Hove, auteur van 'Het huwelijk' een laatbloeier: ze debuteerde op haar 62ste. Ondanks deze late start geniet ze met volle teugen van het schrijverschap. In een stil dorpje in de Franse Pyreneeën werkt ze momenteel aan haar derde roman.
Het huwelijk: mogelijkheden en onmogelijkheden binnen een huwelijksrelatie op scherp
Met Het huwelijk zet Christine Van den Hove de mogelijkheden en onmogelijkheden binnen een huwelijksrelatie op scherp. Toen en nu, van de grootouders tot de persoonlijke situatie en omstandigheden, het blijft aarzelend zoeken als het om de liefde gaat.
Het huwelijk: mogelijkheden en onmogelijkheden binnen een huwelijksrelatie op scherp
Met Het huwelijk zet Christine Van den Hove de mogelijkheden en onmogelijkheden binnen een huwelijksrelatie op scherp. Toen en nu, van de grootouders tot de persoonlijke situatie en omstandigheden, het blijft aarzelend zoeken als het om de liefde gaat.
Een familiegeschiedenis die tot vandaag leidt
Dit korte, gevoelige boek is een familiegeschiedenis die tot vandaag leidt. Het huwelijk is een ontroerende roman over sterke vrouwen, mannen die er het beste van proberen te maken, en kinderen die er ook zijn, soms per ongeluk. Over hoe een aanleg tot neerslachtigheid doorheen generaties lijkt te worden doorgegeven. Een verhaal dat enkel kan leiden tot begrip en mededogen.
Een familiegeschiedenis die tot vandaag leidt
Dit korte, gevoelige boek is een familiegeschiedenis die tot vandaag leidt. Het huwelijk is een ontroerende roman over sterke vrouwen, mannen die er het beste van proberen te maken, en kinderen die er ook zijn, soms per ongeluk. Over hoe een aanleg tot neerslachtigheid doorheen generaties lijkt te worden doorgegeven. Een verhaal dat enkel kan leiden tot begrip en mededogen.
Colombe en Het huwelijk zijn beiden romans in een historisch kader. Taal speelt daarin een grote rol.
Waarover gaat de roman 'Het huwelijk' en wat zijn de overeenkomsten met de roman 'Colombe'?
Colombe en Het huwelijk zijn beiden romans in een historisch kader. Taal speelt daarin een grote rol.
Waarover gaat de roman 'Het huwelijk' en wat zijn de overeenkomsten met de roman 'Colombe'?
Kleinood
In deze kleine roman (120 bladzijden) beschrijft Christine Van den Hove het huwelijk van haar grootouders. Ze doet dat in een goed volgehouden opgepoetst Vlaams, hanteert een sobere en poëtische taal waar ik erg van houd en geeft met interessante details een mooi beeld van het Vlaanderen uit de beschreven tijd. In het verrassende, laatste hoofdstuk stelt ze de grote vraag naar wat liefde is en geeft daar voor zichzelf ook een antwoord op. ‘Het huwelijk’ werd daarmee een klein maar fijn boek, met een groots, prachtig beschreven thema.
Kleinood
In deze kleine roman (120 bladzijden) beschrijft Christine Van den Hove het huwelijk van haar grootouders. Ze doet dat in een goed volgehouden opgepoetst Vlaams, hanteert een sobere en poëtische taal waar ik erg van houd en geeft met interessante details een mooi beeld van het Vlaanderen uit de beschreven tijd. In het verrassende, laatste hoofdstuk stelt ze de grote vraag naar wat liefde is en geeft daar voor zichzelf ook een antwoord op. ‘Het huwelijk’ werd daarmee een klein maar fijn boek, met een groots, prachtig beschreven thema.
Een dun boekje, met een ingrijpend en groots verhaal.
Een qua schrijfstijl uniek boekje, dat - ondanks de slechts 125 pagina's - alles in zich heeft om een klassieker te worden.
Een dun boekje, met een ingrijpend en groots verhaal.
Een qua schrijfstijl uniek boekje, dat - ondanks de slechts 125 pagina's - alles in zich heeft om een klassieker te worden.
Voor wie in Vlaanderen geboren werd, is dit boek een beetje thuiskomen.
Door de authentieke taal en het haarfijn aanvoelen van de invloed die de tijdsgeest had op de personages, neemt dit boek je moeiteloos mee naar het Vlaanderen van de vorige eeuw.
Voor wie in Vlaanderen geboren werd, is dit boek een beetje thuiskomen.
Door de authentieke taal en het haarfijn aanvoelen van de invloed die de tijdsgeest had op de personages, neemt dit boek je moeiteloos mee naar het Vlaanderen van de vorige eeuw.
Net als in Colombe schrijft Christine Van den Hove weer in korte zinnen, waarmee ze veel zegt.
Het huwelijk telt niet veel bladzijden en toch heb ik aan het einde het gevoel dat ik een flink verhaal heb gelezen. Christine Van den Hove heeft zich hiermee toegevoegd aan het selecte groepje schrijvers waar ik alles van wil lezen.
Net als in Colombe schrijft Christine Van den Hove weer in korte zinnen, waarmee ze veel zegt.
Het huwelijk telt niet veel bladzijden en toch heb ik aan het einde het gevoel dat ik een flink verhaal heb gelezen. Christine Van den Hove heeft zich hiermee toegevoegd aan het selecte groepje schrijvers waar ik alles van wil lezen.
Verbintenis
Het huwelijk (Wereldbibliotheek) is een compacte roman die desondanks bijna een eeuw beslaat. Christine van den Hove toont in korte, indringende scènes hoe deze ongelukkige verbintenis tegen alle verwachtingen in standhoudt. ‘Ik ben haar zwijgende luisteraar, een wand waartegen ze kan timmeren als het niet meer gaat. Haar man die haar verdraagt als ze zichzelf niet kan verdragen.’
Verbintenis
Het huwelijk (Wereldbibliotheek) is een compacte roman die desondanks bijna een eeuw beslaat. Christine van den Hove toont in korte, indringende scènes hoe deze ongelukkige verbintenis tegen alle verwachtingen in standhoudt. ‘Ik ben haar zwijgende luisteraar, een wand waartegen ze kan timmeren als het niet meer gaat. Haar man die haar verdraagt als ze zichzelf niet kan verdragen.’
Intens, beladen en ook nog eens prachtig geschreven.
Van den Hove onthoudt zich vanaf de eerste zin van commentaar – de lezer mag meeleven, herkennen zelfs. In het laatste, onverwachte, beeldschone hoofdstuk, laat kleindochter Elena (63) vanuit Zuid-Frankrijk, haar licht op het huwelijk van haar grootouders schijnen. Haar grootvader Gaspard overleed op 16 juni 1971 en alleen Justine mocht erbij. Intens, beladen en ook nog eens prachtig geschreven.
Intens, beladen en ook nog eens prachtig geschreven.
Van den Hove onthoudt zich vanaf de eerste zin van commentaar – de lezer mag meeleven, herkennen zelfs. In het laatste, onverwachte, beeldschone hoofdstuk, laat kleindochter Elena (63) vanuit Zuid-Frankrijk, haar licht op het huwelijk van haar grootouders schijnen. Haar grootvader Gaspard overleed op 16 juni 1971 en alleen Justine mocht erbij. Intens, beladen en ook nog eens prachtig geschreven.
Hoe was het om een verstandshuwelijk te hebben in jaren '20?
In Het Huwelijk vertelt Christine Van den Hove in opgepoetst Oost-Vlaams over haar grootouders, die elkaar vreemd zijn en ondanks alles toch samenblijven. Heleen Debruyne interviewt de auteur over de inhoud en de achtergronden van het verhaal.
Hoe was het om een verstandshuwelijk te hebben in jaren '20?
In Het Huwelijk vertelt Christine Van den Hove in opgepoetst Oost-Vlaams over haar grootouders, die elkaar vreemd zijn en ondanks alles toch samenblijven. Heleen Debruyne interviewt de auteur over de inhoud en de achtergronden van het verhaal.
Het huwelijk
Christine van den Hove benoemt zelden iets rechtstreeks, ze laat het aan de lezer over om invulling te geven aan de woorden van Justine, Gaspard en anderen. Daarnaast wordt het verhaal evengoed zo weergegeven dat je precies weet wat er speelt en dit alles in licht Vlaamse taal die ondanks dat het verhaal bijna een eeuw beslaat, van alle tijden is... Een boek dat alles in zich heeft om een klassieker te worden.
Het huwelijk
Christine van den Hove benoemt zelden iets rechtstreeks, ze laat het aan de lezer over om invulling te geven aan de woorden van Justine, Gaspard en anderen. Daarnaast wordt het verhaal evengoed zo weergegeven dat je precies weet wat er speelt en dit alles in licht Vlaamse taal die ondanks dat het verhaal bijna een eeuw beslaat, van alle tijden is... Een boek dat alles in zich heeft om een klassieker te worden.
Ongelooflijk actueel
Een mooi verhaal: sterke personages, mooie schrijfstijl (korte, eenvoudige zinnen die perfect passen bij de personages) en ondanks de tijdsperiode waarin het boek zich afspeelt, ongelooflijk actueel.
Ongelooflijk actueel
Een mooi verhaal: sterke personages, mooie schrijfstijl (korte, eenvoudige zinnen die perfect passen bij de personages) en ondanks de tijdsperiode waarin het boek zich afspeelt, ongelooflijk actueel.
Genoten van de eerste tot de laatste letter!
Christine Van den Hove doet in dit boek wat ze in Colombe ook al zo goed deed: een verhaal vertellen over echte mensen, eenvoudige mensen, mensen die een bestaan proberen op te bouwen en dat, zoals de meesten van ons, al vallend en struikelend doen.
Genoten van de eerste tot de laatste letter!
Christine Van den Hove doet in dit boek wat ze in Colombe ook al zo goed deed: een verhaal vertellen over echte mensen, eenvoudige mensen, mensen die een bestaan proberen op te bouwen en dat, zoals de meesten van ons, al vallend en struikelend doen.
Het derde boek wordt echt autobiografisch.
Schrijfster Christine Van den Hove heeft een even eenvoudige als geniale manier gevonden om de stress van een tweede boek te omzeilen: ze schreef haar tweede roman nog voor haar debuut uitkwam.
Het derde boek wordt echt autobiografisch.
Schrijfster Christine Van den Hove heeft een even eenvoudige als geniale manier gevonden om de stress van een tweede boek te omzeilen: ze schreef haar tweede roman nog voor haar debuut uitkwam.
Ik sloot de hoofdpersonen stuk voor stuk in mijn hart.
"Ik heb werkelijk genoten van dit boek; Ik sloot de hoofdpersonen stuk voor stuk in mijn hart. Het laatste deel van het boek laat zien dat liefde geen tijd kent, en dat je nooit zeker weet hoe iets zal gaan lopen in het leven.”
Ik sloot de hoofdpersonen stuk voor stuk in mijn hart.
"Ik heb werkelijk genoten van dit boek; Ik sloot de hoofdpersonen stuk voor stuk in mijn hart. Het laatste deel van het boek laat zien dat liefde geen tijd kent, en dat je nooit zeker weet hoe iets zal gaan lopen in het leven.”
... zo gebalanceerd en prachtig om te lezen.
Christine Van den Hove debuteert met deze mooie roman, maar haar schrijfstijl is al goed ontwikkeld. De zinnen zijn kort en er zijn geen uitgebreide omschrijvingen, wat goed past bij de zwijgzame personages. Toch zie ik het dorp en het gehucht waar de herder woont zo voor me, met de bakkerij, wat huizen, een klooster en een kerkje in een bergachtige landschap bij de grens met Spanje.
... zo gebalanceerd en prachtig om te lezen.
Christine Van den Hove debuteert met deze mooie roman, maar haar schrijfstijl is al goed ontwikkeld. De zinnen zijn kort en er zijn geen uitgebreide omschrijvingen, wat goed past bij de zwijgzame personages. Toch zie ik het dorp en het gehucht waar de herder woont zo voor me, met de bakkerij, wat huizen, een klooster en een kerkje in een bergachtige landschap bij de grens met Spanje.
Een verrassend historisch verhaal.
“De liefde en het uiten van gevoelens is tijdloos en dat heeft Christine Van den Hove weten te verwerken in een aangrijpende historische roman waarin je als lezer veel begrip krijgt voor het maken van keuzes die een ieder maakt in zijn leven.”
Een verrassend historisch verhaal.
“De liefde en het uiten van gevoelens is tijdloos en dat heeft Christine Van den Hove weten te verwerken in een aangrijpende historische roman waarin je als lezer veel begrip krijgt voor het maken van keuzes die een ieder maakt in zijn leven.”
Tender novel about the love between two women in a 19th century village
Christine Van den Hove has written a tender novel that lets each of the three characters speak in turn. She beautifully captures the soberness of rural life, the daily routine and the things that are unspoken. The love triangle is developed subtly, with an eye for nuance and the complexity of the multifaceted love between the characters. Her style – restrained, sober and clear – and the important role played by the hills and the pastoral landscape bring to mind Paolo Cognetti’s ‘The Eight Mountains’.
Tender novel about the love between two women in a 19th century village
Christine Van den Hove has written a tender novel that lets each of the three characters speak in turn. She beautifully captures the soberness of rural life, the daily routine and the things that are unspoken. The love triangle is developed subtly, with an eye for nuance and the complexity of the multifaceted love between the characters. Her style – restrained, sober and clear – and the important role played by the hills and the pastoral landscape bring to mind Paolo Cognetti’s ‘The Eight Mountains’.
Wat heb ik genoten van dit boek!
“Schitterend geschreven debuut met een onvoorstelbare verhaallijn. Simpel maar oprecht.”
Wat heb ik genoten van dit boek!
“Schitterend geschreven debuut met een onvoorstelbare verhaallijn. Simpel maar oprecht.”
Mooie roman die je na lezing achterlaat met een aangenaam gevoel
De roman is makkelijk leesbaar geschreven en de manier waarop de verhalen vervlochten zijn, is op een knappe manier gedaan. Vanaf het begin heb je vragen, maar één voor één worden ze beantwoord en daardoor blijft er een spanning gedurende het hele boek waardoor je verder wilt lezen. Bovendien is het af en toe ook nog eens romantisch zonder kitsch te worden.
Mooie roman die je na lezing achterlaat met een aangenaam gevoel
De roman is makkelijk leesbaar geschreven en de manier waarop de verhalen vervlochten zijn, is op een knappe manier gedaan. Vanaf het begin heb je vragen, maar één voor één worden ze beantwoord en daardoor blijft er een spanning gedurende het hele boek waardoor je verder wilt lezen. Bovendien is het af en toe ook nog eens romantisch zonder kitsch te worden.
Het debuut van Christine van den Hove is heerlijk in zijn eenvoud.
“Dit debuut is heerlijk in zijn eenvoud, en tegelijkertijd toont het hoe complex mensen en hun gevoelens zijn. Het verhaal is ontzettend beeldend geschreven met veel aandacht voor de tijdsgeest en voor de omgeving. Het volledige plaatje klopt, van de juiste klederdracht tot de kleinste details.”
Het debuut van Christine van den Hove is heerlijk in zijn eenvoud.
“Dit debuut is heerlijk in zijn eenvoud, en tegelijkertijd toont het hoe complex mensen en hun gevoelens zijn. Het verhaal is ontzettend beeldend geschreven met veel aandacht voor de tijdsgeest en voor de omgeving. Het volledige plaatje klopt, van de juiste klederdracht tot de kleinste details.”
Er is veel meer in de liefde dan een man en een vrouw.
"Colombe gaat over vergiffenis. Alle personages hebben hun eigen redenen om keuzes te maken. Je kunt niemand iets kwalijk nemen, ook al maken ze allemaal fouten."
Er is veel meer in de liefde dan een man en een vrouw.
"Colombe gaat over vergiffenis. Alle personages hebben hun eigen redenen om keuzes te maken. Je kunt niemand iets kwalijk nemen, ook al maken ze allemaal fouten."